Zgodnie z § 121 ust. 3 ZPO, w zakresie zatwierdzenia pomocy prawnej, adwokata niedopuszczonego do rozprawy sądowej można wyznaczyć jedynie wówczas, gdy nie wiąże się to z dodatkowymi kosztami. Zgodnie z uchwałą Senatu III z dnia 18 lipca 2005 r. (- 3 AZB 65/03 -) przepis ten stosuje się w postępowaniu sądowym pracy zgodnie z art. § 11 a Abs. 3 Aplikacja ArbGG. Jego znaczenie należy przenieść do tej procedury. Oznacza to, że w postępowaniu przed sądem pracy zamiast przyjęcia prawnika do konkretnego sądu należy skupić się na jego miejscu zamieszkania w siedzibie sądu. Wyznaczenie zewnętrznego przedstawiciela prawnego może zatem nastąpić jedynie wówczas, gdy nie wiąże się to z dodatkowymi kosztami. Sąd może uwzględnić spełnienie tego wymogu w decyzji koordynacyjnej z urzędu. Nie ma potrzeby odwoływania się (§ 139 ZPO) do tego ograniczenia, gdyż jest to powszechna praktyka i powszechnie znana wśród prawników powołania. Jednakże koszty podróży prawnika podlegają zwrotowi ze skarbu państwa w zakresie, w jakim zaoszczędzono na kosztach prawnika drogowego. Wynika to z art. 121 ust. 4 2. Alternatywa ZPO.