Zgodnie z postanowieniem IX Senatu z dnia 12 września 2006 r. ( 9 AZR 271/06 ), uzasadnioną troską pracodawcy jest kompletność prowadzonych przez niego akt osobowych. Akta osobowe powinny zawierać możliwie najpełniejsze informacje o pracowniku i jego karierze zawodowej. Co do zasady nadrzędny interes pracodawcy leży także w gromadzeniu informacji o osobowości i stanie zdrowia pracownika, które mają znaczenie dla stosunku pracy, w celu późniejszego zgodnego z prawem wykorzystania. Dotyczy to również dowodów wskazujących na uzależnienie/zaburzenie alkoholowe u pracownika. Choroby takie mogą uzasadniać zwolnienie pracownika z powodu choroby, jeśli prognozy na przyszłość są negatywne. Uzasadniony interes pracodawcy w zachowaniu takich informacji nie obejmuje jednak automatycznie prawa do pozostawienia ich bez ochrony w aktach osobowych. Niezabezpieczone przechowywanie danych o stanie zdrowia w aktach osobowych jest sprzeczne z ogólnymi prawami osobistymi pracownika gwarantowanymi przez art. 1 Ustawy Zasadniczej i art. 2 Ustawy Zasadniczej. Chroni przed gromadzeniem i rozpowszechnianiem ustaleń dotyczących stanu zdrowia, stanu psychicznego i charakteru. Pracownikowi przysługuje prawo usunięcia naruszenia jego dóbr osobistych zgodnie z art. § 12, § 862, § 1004 BGB. Pracodawca ma zatem obowiązek przechowywać dane wrażliwe o pracowniku w szczególny sposób. Należy je chronić przed przypadkową wiedzą. Krąg osób uprawnionych do otrzymywania informacji musi być ograniczony. Prawa pracodawcy do wolności zawodowej zgodnie z art Sztuka. 12 Abs. 1 GG i wolność wypowiedzi zgodnie z. Sztuka. 5 abs. 1 zdanie 1 GG nie są nadmiernie naruszane przez te wymagania. Akta osobowe pozostają kompletne. Co do zasady pracodawca musi sam zdecydować, w jaki sposób gwarantuje ochronę wrażliwych danych osobowych. W przypadku pominięcia tego przepisu stosuje się zasady prawne zawarte w art. 316 i art. 264 ust. 2 zdanie 2 BGB do pracownika.