W przypadku sukcesji uniwersalnej na gruncie prawa korporacyjnego nowa osoba prawna przejmuje pozycję pracodawcy, nie będąc przy tym przejęciem przedsiębiorstwa w rozumieniu. § 613a ust. 1 zdanie 1 BGB będzie miało zastosowanie. W przypadku połączenia spółki w spółkę osobową lub w przypadku, gdy spółka jako ostatni pozostały akcjonariusz spółki nabędzie wszystkie udziały, mamy do czynienia z sukcesją uniwersalną w rozumieniu prawa spółek. Decyzją z dnia 21 lutego 2008 r. (- 8 AZR 157/07 -) Senat VIII mógł pozostawić otwartą kwestię, czy doszło również do przejęcia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. § 613a BGB był obecny. Podkreślił jednak, że zmieniła się tożsamość właściciela przedsiębiorstwa i że było to spowodowane transakcją prawną, co sugeruje, że doszło do przeniesienia przedsiębiorstwa. Zgodnie z § 613a ust. 6 BGB nie przysługuje prawo sprzeciwu wobec przeniesienia stosunku pracy w wyniku przejęcia przedsiębiorstwa w przypadku, gdy poprzednia osoba prawna wygasa, a nowy pracodawca nawiązuje stosunek pracy na podstawie powszechnego prawa spółek dziedziczenie. Jeżeli pracownik nie chce kontynuować stosunku pracy u nowego pracodawcy, może skorzystać z prawa rozwiązania umowy o pracę bez utraty przysługujących mu uprawnień. Jeżeli jego dotychczasowy pracodawca przestanie istnieć, pracownik ma ważny powód w sensie: § 626 ust. 1 BGB ze względu na swobodę zawierania umów i swobodę zawodową gwarantowaną przez art. 2 ust. 1 i art. 12 ust. 1 GG. W takich przypadkach z reguły nie przysługuje roszczenie odszkodowawcze zgodnie z art. 628 ust. 2 niemieckiego kodeksu cywilnego (BGB). Restrukturyzacja w prawie korporacyjnym prowadząca do wygaśnięcia poprzedniego pracodawcy nie jest postępowaniem pracodawcy naruszającym umowę. Przepisy stanowe mogą restrukturyzować podmioty prawne świadczące usługi publiczne. Ustawy takie mogą przewidywać przeniesienie stosunku pracy pracowników w obszarach restrukturyzowanych na nową osobę prawną, nie dając pracownikom prawa sprzeciwu wobec przeniesienia stosunku pracy. Prawo sprzeciwu nie wynika z Kodeksu Cywilnego, gdyż restrukturyzacja z mocy prawa nie jest prawnym przeniesieniem przedsiębiorstwa. Prawo wspólnotowe również nie przewiduje takiego prawa do sprzeciwu. Wolny wybór pracodawcy jest jednak chroniony przez podstawowe prawo do wolności zawodowej określone w art. 12 Ustawy Zasadniczej. Regulacja prawna zastępująca pracodawcę narusza to podstawowe prawo. Interwencja jest zgodna z Konstytucją w zakresie, w jakim jest uzasadniona względami interesu publicznego i jest proporcjonalna. W wyroku z dnia 18 grudnia 2008 r. (- 8 AZR 660/07-) VIII Senat potwierdził istnienie takich przesłanek w świetle prawa państwowego, na mocy którego doszło do połączenia dwóch szpitali uniwersyteckich w nową instytucję prawa publicznego. Zgodnie z prawem stosunki pracy pracowników nienaukowych zostały przeniesione do nowej instytucji. Parlament stanowy był upoważniony do stanowienia prawa, ponieważ ustawodawca federalny regulował jedynie legalne przenoszenie przedsiębiorstw i przekształcenia prawa cywilnego. Ingerencja ustawodawcy stanowego w swobodę wykonywania przez powoda zawodu, chronioną prawami podstawowymi, jest uzasadniona. Restrukturyzacja i prywatyzacja działalności kliniki służą utrzymaniu obu klinik w interesie publicznym oraz kontynuacji badań naukowych i dydaktyki w obu lokalizacjach. Interwencja miała charakter proporcjonalny i towarzyszył jej szereg innych środków – m.in. B. wieloletnie bezpieczeństwo pracy – towarzyszenie.