Prawo łowieckie obejmuje wszelkie regulacje prawne dotyczące polowań. Należy je przypisać przede wszystkim prawu publicznemu, choć regulacje mające znaczenie dla prawa łowieckiego odnaleźć można także w prawie cywilnym czy karnym.

Ustawodawca definiuje prawo do polowania jako wyłączne uprawnienie do trzymania, polowania i przywłaszczania sobie dzikich zwierząt podlegających prawu łowieckiemu (zwierzyny łownej) na określonym obszarze. Prawo do polowania wiąże się z obowiązkiem pilnowania, por. § 1 BJagdG.

Prawo łowieckie służy zatem w szczególności ochronie gatunków i zachowaniu różnorodności biologicznej dzikiej populacji. Aby móc polować na terenie Niemiec wymagane jest zezwolenie publiczne, tzw. licencja łowiecka. Należy o to wystąpić we właściwym urzędzie łowieckim. Oprócz 18. roku życia warunkiem uzyskania prawa łowieckiego jest m.in. zdanie egzaminu myśliwskiego.

Prawa do polowań są także bezpośrednio powiązane z własnością nieruchomości. Na dużych posesjach prawo do polowań z reguły przysługuje właścicielowi nieruchomości (tzw. prywatny okręg łowiecki). Na mniejszych posesjach działają gminne obwody łowieckie (spółdzielnie łowieckie).