Prawo odpowiedzialności za produkt

Ustawa o odpowiedzialności za produkt reguluje odpowiedzialność cywilną producentów za produkty, które wprowadzają na rynek.

W prawie odpowiedzialności za produkty odpowiedzialność producentów za produkty wynika z jednej strony z ogólnych przepisów prawa deliktowego, tzw. „odpowiedzialności producenta”. Producent produktu podlega obowiązkom bezpieczeństwa ruchu drogowego, przed wprowadzeniem produktu na rynek musi dokładnie sprawdzić, czy nie występują zagrożenia wynikające z jego stosowania. Odpowiedzialność wynika zatem z artykułów 823 i nast. Kodeksu cywilnego. W orzecznictwie wyodrębniono grupy przypadków w prawie odpowiedzialności za produkt w zakresie odpowiedzialności deliktowej producenta: błędy projektowe, błędy produkcyjne, błędy w instrukcjach, błędy w obserwacji produktu. W prawie odpowiedzialności za produkt ulga dla producenta jest zwykle możliwa tylko w przypadku wad produkcyjnych, pod warunkiem, że producent udowodni, że była to jedynie „wyjątek”.

Ustawodawca stworzył natomiast ustawę o odpowiedzialności za produkt, która ma służyć implementacji unijnej dyrektywy mającej na celu ujednolicenie prawa odpowiedzialności za produkt na poziomie europejskim. W odróżnieniu od odpowiedzialności deliktowej producenta, odpowiedzialność wynikająca z ustawy o odpowiedzialności za produkt jest niezależna od winy. Ustawa o odpowiedzialności za produkt zawiera jednak kilka wyłączeń odpowiedzialności producenta, patrz sekcja 1 II ProdHaftG i zawiera pewne słabości w porównaniu z odpowiedzialnością deliktową w prawie odpowiedzialności za produkt (np. maksymalny limit odpowiedzialności lub udział własny w przypadku szkód majątkowych) .

W prawie odpowiedzialności za produkt bierze się pod uwagę nie tylko samego producenta, ale także quasi-producenta, importera z krajów trzecich lub dostawcę, patrz rozdział 4 ProdHaftG.