Ustawa o służbie cywilnej ma swoją konstytucyjną podstawę w art. 33 Ustawy Zasadniczej. Prawo służby cywilnej jest regulowane niekonsekwentnie w zakresie prostych przepisów; najważniejszymi aktami prawnymi w prawie służby cywilnej są ustawa o statusie służby cywilnej, na poziomie federalnym przede wszystkim ustawa o federalnej służbie cywilnej, a na poziomie stanowym przede wszystkim odpowiednie ustawy o urzędnikach stanowych.
Prawo o służbie cywilnej jako część specjalnego prawa administracyjnego obejmuje wszystkie przepisy prawne dotyczące stosunków w służbie cywilnej, w szczególności wynikających z nich praw i obowiązków urzędników służby cywilnej w Niemczech.