Arabuluculuk (Latince: “arabuluculuk”), anlaşmazlıkları mahkeme dışında çözmenin bir şeklidir. Bunun özellikle karakteristik özelliği, çatışmaya dahil olanların kendi sorumlulukları dahilinde kendi çözümlerini bulmaya çalışmalarıdır. Hakimin aksine, karar verme yetkisi olmayan bağımsız bir üçüncü taraf (arabulucu) tarafından desteklenirler. Arabulucuyu karakterize eden şey, taraflara genellikle hızlı ve esnek ve bazen daha da uygun maliyetli, katılan herkesin yararlanacağı düzenlemeler bulma konusunda rehberlik ettiği yapılandırılmış müzakereleri yürütme yeteneğidir. İlgililerin çıkarları dikkate alınmakta, abluka durumları kaldırılmakta ve karşılıklı iletişim yeniden mümkün hale getirilmektedir. Arabuluculuk, kökleri 2000 yıl öncesine kadar uzanan, çatışmaların çözümüne yönelik eski bir fikirdir.