İş ve hizmetlere ilişkin sözleşme hukuku, medeni hukukun bir parçasıdır ve bir iş sözleşmesi çerçevesinde müşteri ile yüklenici arasındaki hukuki ilişkiyi etkileyen tüm yasal hükümleri içerir.
Eser sözleşmesi Medeni Kanun’da düzenlenen özel sözleşme türlerinden biri olup eser sözleşmeleri kanunu bu nedenle Medeni Kanun’un 631 ve devamı maddelerinde ayrıntılı olarak düzenlenmiştir. Eser sözleşmesi hukukunda yüklenicinin belirli bir işi ortaya koymakla yükümlü olması, örneğin hizmet sözleşmelerinden farklı olarak, eser sözleşmesi hukukunda belirli bir başarının elde edilmesinin borçlu olduğu anlamına gelmektedir. Üretilecek iş taşınır bir öğe ise, genellikle Alman Medeni Kanunu’nun (BGB) 651. Maddesi uyarınca iş teslim sözleşmesi adı verilen bir sözleşme vardır. Bu durumda sözleşme kanunu değil, satış kanunu (§ 433 ff. BGB) geçerlidir.
Diğer karşılıklı sözleşmelerden farklı olarak yüklenici, sözleşme hukuku uyarınca avans ödemesi yapmakla yükümlüdür; bu, Alman Medeni Kanunu’nun (BGB) 641. Maddesinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle, iş sözleşmesi hukukunda yükleniciyi koruyan, örneğin yüklenicinin müşterinin eşyalarına haciz koyması gibi bir dizi düzenleme bulunmaktadır; bkz. Alman Medeni Kanunu’nun (BGB) 647. Maddesi.
Alıcının kusurlara ilişkin garanti haklarına ilişkin sözleşme hukukunda da özel hükümler geçerlidir, bkz. Alman Medeni Kanunu’nun (BGB) 634 ve devamı. Tamamlayıcı ifaya ek olarak, iş ve hizmetlere ilişkin sözleşme hukuku kapsamında, özellikle Alman Medeni Kanununun (BGB) 634 No. 2 ve 637. Maddeleri uyarınca, alıcı, ek sürenin başarıyla sona ermesinden sonra, kusuru kendisi giderir (veya düzelttirir) ve bunun için gerekli masrafların geri ödenmesini talep eder (bunu kendisinin yapması).
İlerleyen sayfalarda sizlere sözleşme hukukunun temel ilkeleri hakkında elimizden geldiğince bilgi vermeye çalışacağız.
Ayrıca sözleşme hukuku konusunda aşağıdaki sayfaları da öneriyoruz: