Belirli süreli iş ilişkilerinin kabul edilebilirliği temel olarak Yarı Zamanlı ve Sabit Süreli Çalışma Yasasında (TzBfG) düzenlenmiştir. § 14 paragrafına göre. 4 TzBfG’ye göre, belirli süreli iş sözleşmesinin geçerliliği yazılı olmalıdır. Yedinci Senato’nun 21 Aralık 2005 tarihli (7 AZR 541/04) kararına göre yazılı şekil şartı sadece takvim sınırlaması için değil amaç sınırlaması için de geçerlidir. § 3 paragrafına göre. 1 hareket 2 2 alternatif. TzBfG, belirli süreli iş sözleşmesinin süresi işin türünden, amacından veya niteliğinden kaynaklanıyorsa var olur. Belirli süreli sözleşmelerde taraflar, iş ilişkisinin sona ermesini, gerçekleşmesini kesin olarak kabul ettikleri gelecekte gerçekleşecek bir olayın gerçekleşmesine bağlı kılar; yalnızca olayın meydana geleceği zaman dilimi belirlenir. belirsiz. Bu nedenle amaç sınırlaması, tarafların iş sözleşmesinin amacı üzerinde anlaşmasını gerektirir. Sözleşmenin amacının açıklaması, süre sınırlaması olması durumunda tarih veya saatin yerine geçeceğinden, sözleşmenin amacının yazılı olarak kararlaştırılması gerekir. § 14 paragraf. 4 TzBfG, herhangi bir sabit süreli iş sözleşmesini kısıtlama olmaksızın yazılı şekil şartına tabi tutar. Senato ayrıca, belirli süreli iş sözleşmesinin etkisizliğini ileri sürmek isteyen bir çalışanın, Bölüm 17 Cümle 1 TzBfG uyarınca, belirli süreli iş sözleşmesinin kararlaştırılan bitiş tarihinden itibaren üç hafta içinde iş mahkemesinde dava açması gerektiğine karar verdi. iş sözleşmesinin sürenin sona ermemesi nedeniyle iş ilişkisinin sona erdiğine dair beyan. Belirli süreli bir iş ilişkisi Bölüm 15 Paragraf 1 uyarınca sona erer. 2 TzBfG amaca ulaşıldığında, ancak en erken işverenden amaca ne zaman ulaşıldığına ilişkin yazılı bilginin alınmasından iki hafta sonra. Yedinci Senato ayrıca 26 Temmuz 2006 tarihli kararında (7 AZR 514/05) yazılı şekil zorunluluğu sorununu da ele aldı. Senato, 126. maddenin 1. fıkrasının yazılı şekil şartının getirilmesine karar verdi. Tarafların aynı belge üzerinde bir sözleşme imzalaması gerektiğini öngören 2. Cümle BGB, işverenin kendisi tarafından imzalanan ve çalışana hitaben bir mektupta belirli süreli bir iş sözleşmesi yapmayı teklif etmesi ve çalışanın da bunu kabul etmesi durumunda yeterlidir. aynı belgeyi imzalayarak sözleşme teklifini iletebilirsiniz. Bu kararla Yedinci Senato, Reich Mahkemesi’nin 126. Maddenin 126. Paragrafının gerekliliklerini içeren içtihadını terk etti. 2 Cümle 1 BGB, yalnızca ilgili tarafların anlaşmasından kaynaklanan yasal beyanların imzalarla bütünüyle kapsanması durumunda yeterliydi. Yedinci Senato bu nedenle Federal Adalet Divanı’nın § 566 BGB’nin eski versiyonundaki uzun vadeli kira sözleşmeleri için yazılı şekil zorunluluğuna ilişkin içtihadını takip etmiştir. Federal Adalet Divanı, Reich Mahkemesi’nin görüşüne sıkı sıkıya bağlı kalmanın, yasal olarak eğitim almamış sözleşme ortaklarına iletilmesinin zor olduğunu ve çok sayıda kira sözleşmesinin yazılı olmamasıyla sonuçlandığını belirtti. Yedinci Senato, bu hususların 14’üncü maddenin 14’üncü fıkrasındaki hükümlerin de uygulanmasına karar verdi. 4 İş sözleşmelerinin sınırlandırılmasına ilişkin TzBfG’nin standart yazılı şekil şartı geçerlidir. Açıklama, ispat ve uyarı işlevi, çalışanın, işveren tarafından imzalanan belirli süreli iş sözleşmesi akdetme teklifini aynı belge üzerinde “kabul edildi” eki ile veya eksiz olarak imzalaması ve bu nedenle belgeden anlaşılıp anlaşılmayacağı kolaylıkla anlaşılabilmesi durumunda yerine getirilmiş olur. Hangi içerikle bir süre sınırlaması üzerinde anlaşmaya varıldı? § 14 paragrafına göre. 2 Cümle 1 TzBfG, nesnel bir neden olmaksızın iş sözleşmesinin takvim sınırlamasına iki yıla kadar bir süre için izin verilmektedir. § 14 paragrafına göre. Ancak, TzBfG’nin 2. Cümlesine göre, aynı işverenle önceden belirli süreli veya kalıcı bir iş ilişkisi mevcutsa, bu tür bir sabit süreli sözleşmeye izin verilmez. Yedinci Senato’nun 18 Ekim 2006 tarihli kararına göre (7 AZR 683/05), 14. Maddenin 1. Paragrafındaki üye olma yasağı. 2 Cümle 2 Bir çalışanın, haksız bir sabit süreli çalışma süresinden sonra aynı işveren tarafından değil, bu işverene bağlı bir şirket tarafından belirli süreli bir sözleşmeyle çalıştırılması durumunda TzBfG ihlal edilmez. Önceki istihdam, yalnızca aynı sözleşmeli işverenle yapılmışsa, asılsız sabit süreli sözleşmeyi hariç tutar. Bu, çalışanla iş sözleşmesi imzalayan gerçek veya tüzel kişidir. Bir gruba bağlı işverenler için bile üye olma yasağı, yalnızca çalışanın her iki sözleşmedeki sözleşme ortağının aynı gerçek veya tüzel kişi olması durumunda geçerlidir. Gruba bağlı çeşitli şirketlerin, işyerinde bir değişiklik olmaksızın bir çalışanla belirli süreli sözleşmeler yapması halinde, grup içindeki bu sözleşme tasarımı, en azından çalışma süresinin süresi dikkate alındığında, dürüstlük ilkesini (§ 242 BGB) ihlal etmemektedir. Belirli süreli sözleşmelerin toplamı dört yılı aşamaz. § 14 paragrafına göre. 2 Cümle 1 TzBfG, belirli süreli iş sözleşmesi toplam iki yıllık bir süre için en fazla üç kez uzatılabilir. Yedinci Senato, 18 Ocak 2006 (7 AZR 178/05) tarihli kararıyla uzatmanın ön şartının şu olduğuna karar verdi: S. § 14 para. 2 Cümle 1 TzBfG, uzatma sözleşmesinin, uzatılacak sözleşmenin süresi bitmeden yapılması ve diğer çalışma koşullarının değil, yalnızca sözleşme süresinin değiştirilmesidir. Aksi takdirde, 14’üncü maddenin dördüncü fıkrası uyarınca süresi herhangi bir objektif sebep olmaksızın sınırlı olan yeni bir iş sözleşmesi yapılması söz konusu olacaktır. 2 Cümle 2 TzBfG kabul edilemez. Çalışan, Bölüm 14 Paragraf 1’e uygun olarak işverenin iş ilişkisini sınırlı bir süre sürdürmeyi reddetmesine karşı korunmalıdır. 2 Cümle 1 TzBfG, bunu çalışanın değişen çalışma koşullarını kabul etmesine veya çalışanın kendisi için daha uygun olabilecek diğer çalışma koşullarının teklif edilmesi yoluyla nesnel bir neden olmaksızın başka bir sabit süreli iş sözleşmesi akdetmeye ikna edilmesine bağlı kılar. Öte yandan, belirli süreli hukukta, sözleşmenin uzatılmasıyla bağlantılı olarak meydana gelmemesi ve sözleşme süresini etkilememesi durumunda, çalışma koşullarında rızaya dayalı bir değişikliğe izin verilmektedir. Bu nedenle taraflar, Bölüm 14 Para. 2 Cümle 1 TzBfG, eğer iş sözleşmesi, sözleşme süresi korunurken nesnel bir neden olmaksızın sabit süreli ise, çalışma koşullarındaki değişiklikler, Bölüm 14 Paragraf uyarınca daha sonraki bir tarihte sözleşme uzatımı teşkil eder. 2 Cümle 1 TzBfG buna aykırı değildir. Sözleşme uzatması, orijinal sözleşme koşullarının sözleşme süresi boyunca değişmeden kalmasını gerektirmez. Yedinci Senato 26 Temmuz 2006 tarihli kararında bu içtihadı sözleşme uzatmasıyla bağlantılı olarak değil, öncesinde veya sonrasında yapmıştır ki bunun belirli süreli hukuk açısından hiçbir önemi yoktur. Tarafların bir yıllık iş sözleşmesinin süresi içinde herhangi bir nesnel sebep olmaksızın iş sözleşmesini bir yıl uzatma konusunda anlaşıp birkaç gün sonra sözleşmeden doğan faaliyet ve ücretin değiştirilmesi konusunda anlaşmaya varmaları, bu durumu ortadan kaldırmaz. Sözleşmenin uzatılmasının niteliğine ilişkin önceden yapılan anlaşmanın anlamı dahilinde § 14 paragraf. 2 Cümle 1 TzBfG. Yedinci Senato, 23 Ağustos 2006 (7 AZR 12/06) tarihli kararıyla sözleşme uzatma esaslarına ilişkin içtihatını sürdürdü. Senato, Bölüm 14 Para. 1 uyarınca, belirli süreli iş sözleşmesinin nesnel bir neden olmaksızın uzatılmasını onayladı. 2 Cümle 1 TzBfG, fesih tarihinin ertelenmesine ilişkin anlaşmanın önceki sözleşmenin süresinin bitiminden önce yazılı olarak yapılması ve aksi takdirde sözleşmenin içeriğinin değişmeden kalması şartıyla. Sözleşme uzatılırken taraflar sözleşme metninde yalnızca uzatma tarihinde geçerli olan hukuki durumu yansıtacak şekilde değişiklik yapabilirler. Bu tür izin verilen bir düzenleme, sözleşme koşullarında önceden kararlaştırılan değişikliklerin belgeye kaydedilmesi veya işverenin, uzatma sırasında mevcut olan geçici çalışanın bir talebini yerine getirmek için değiştirilen sözleşme içeriğini kullanması durumunda gerçekleşir. Uzatma, Bölüm 14 Paragrafının bir parçasıdır. 2 Cümle 1 TzBfG, belirli süreli iş sözleşmesinin fesih tarihinin ertelenmesine ek olarak, aynı zamanda sözleşmenin içeriğinin çalışan lehine dahi olsa değiştirilmesi durumunda geçerli değildir. Belirli süreli iş sözleşmesinin herhangi bir nesnel neden olmaksızın uzatılması, çalışanın önceki belirli süreli iş sözleşmesiyle tanınabilir bir bağlantısının olmasını gerektirmez. Uzatma ayrıca sözleşmeye bağlı bir koşul değildir. Bakınız §§ 305 ve devamı BGB. § 14 paragrafına göre. 1 Cümle 1 TzBfG, nesnel bir nedene dayanması halinde iş sözleşmesinin sınırlandırılmasına izin verilir. Belirli süreli sözleşmenin nesnel bir nedeni, diğer hususların yanı sıra, çalışanın başka bir çalışanı temsil etmek üzere istihdam edilmesi durumunda mevcuttur (Bölüm 14 Paragraf 1 Cümle 2 No. 3 TzBfG). Yedinci Senato, 15 Şubat 2006 (7 AZR 232/05) tarihli kararında, temsil için fiili nedenin, geçici çalışanın, işverenin geçici olarak işe gelmeyen bir çalışana, işinin devamı sırasında verdiği görevleri yerine getirmesi durumunda da mevcut olduğunu doğruladı. dönüşünde fiilen ve yasal olarak transfer edilecektir. Bölüm 14 Paragraf 1’e göre beyanın fiili nedeni. 1 Cümle 2 No. 3 TzBfG üç durum kümesinde geçerli olabilir: Temsilcinin, temsilcinin görevlerini devralması durumunda ortaya çıkar (doğrudan temsil). Böyle bir durumda işveren, iş sözleşmesine göre, daha önce geçici olarak işe gelmeyen çalışana verilen görevlerin temsilciye verildiğini kanıtlamalıdır. Geçici olarak bulunmayan çalışanın faaliyeti temsilci tarafından değil, başka bir çalışan veya birkaç başka çalışan tarafından yürütülüyorsa, ancak temsilcinin yokluğu nedeniyle geçici işgücü ihtiyacı nedeniyle işe alınmış olması durumunda da bir ikame durumu mevcuttur. temsil edilen kişi (dolaylı Vekil). Nedensellik bağını kanıtlamak için işverenin genel olarak temsil edilen kişi ile temsilci arasında bir temsil zincirini ortaya koyması gerekir. Son olarak, geçici çalışanın, işverenin, geçici olarak bulunmayan bir çalışana, değişmeden ve geri döndükten sonra çalışmaya devam etmesi durumunda fiili ve yasal olarak devredebileceği görevleri yerine getirmesi durumunda da temsil için fiili bir temel varsayılabilir. Burada, işverenin, temsilcinin faaliyetleriyle ilgili olarak, geçici olarak bulunmayan bir çalışana, dönüşü üzerine, yönlendirme hakkı yoluyla temsilcinin görevlerini devredebilecek tanınabilir bir atama yapması gerekmektedir. Yedinci Senato, 26 Nisan 2006 tarihli bir kararda (7 AZR 366/05) mahkeme kararının fiili temelini ele aldı (Bölüm 14 Paragraf 1 Cümle 2 No. 8 TzBfG). TzBfG’nin yürürlüğe girmesinden önce yürürlükte olan hukuki duruma ilişkin içtihadını takiben, Yedinci Senato, mahkemenin sabit süreli bir iş ilişkisinin kurulmasına katılımının yanı sıra, mahkeme anlaşmasının fiili nedeninin, Taraflar arasında, uzlaşmanın yapıldığı sırada aralarında mevcut hukuki ilişkinin hukuki durumu hakkında açık bir uyuşmazlık olması. Bu özellik, Bölüm 14 Para. 1 Cümle 2 No. 8 TzBfG. Özellikle, mahkeme uzlaşmasının yalnızca iş sözleşmesinin tarafları tarafından yasal işlemler öncesinde yapılan ve belirli süreli bir iş sözleşmesinin uzatılmasına ilişkin bir anlaşmanın kaydedilmesi için kullanılmamasının sağlanması amaçlanmaktadır. § 14 paragrafına göre. 1 Cümle 2 No. 7 TzBfG’ye göre, çalışanın bütçe kanunu kapsamında geçici istihdam için öngörülen bütçe fonlarından ücret alması ve buna göre istihdam edilmesi durumunda, belirli süreli iş sözleşmesinin nesnel bir nedeni vardır. Yedinci Senato’nun 18 Ekim 2006 tarihli kararına göre (7 AZR 419/05), yönetmelik, geçici faaliyetlerin tamamlanması için bütçe fonlarının özel olarak tahsis edilmesini gerektirmektedir. Belirli bir amaç olmadan yalnızca çalışanların geçici istihdamı için bütçe fonlarının tahsis edilmesi, Bölüm 14 (1) gerekliliklerini karşılamamaktadır. 1 Cümle 2 No. 7 TzBfG ve belirli süreli bir iş sözleşmesinin imzalanması için nesnel bir nedeni temsil etmemektedir. Meclis kanunu kapsamında tahsis, yalnızca fon tahsisinin ötesine geçmelidir; Kaynaklar geçici bir görevin tamamlanmasına yönelik olmalıdır. Bölüm 14 Paragraf 2’ye göre bütçe sınırlamasının fiili nedeni. 1 Cümle 2 No. 7 TzBfG bu nedenle öncelikle bütçe kaynaklarından ücret alınmasını, ikinci olarak geçici istihdam fonlarının bütçesel olarak belirlenmesini ve üçüncü olarak çalışanın uygun şekilde istihdam edilmesini gerektirir. Yedinci Senato aynı zamanda 27 Aralık 2004 tarihli yükseköğretim sektöründe hizmet ve iş hukuku düzenlemelerinde değişiklik yapılmasına ilişkin yasa (HdaVÄndG) ile §§ 57 a ve ff. 23, 2002 27 Temmuz 2004’te imzalanan geçici iş sözleşmeleri, üniversitelerdeki akademik ve sanatsal kadroyu ilgilendiriyor. Federal Anayasa Mahkemesi 27 Temmuz 2004 tarihli bir kararla (2 BvF 2/02) 5. HRGÄndG ile değiştirilen HRG §§ 57 a ff. HRG’nin geçersiz olduğunu ilan etti. Hda VÄndG daha sonra 5. HRGÄndG tarafından değiştirilen 57a ve HRG Bölümlerini geriye dönük olarak eski durumuna getirdi. Yedinci Senato, 21 Haziran 2006 tarihli kararında (7 AZR 234/05) süre uzatımını anayasaya uygun olarak sınıflandırdı. Önceki içtihadını teyit etmek amacıyla, Yedinci Senato, federal yasama organının 74. maddenin 1. paragrafı uyarınca karar vermesine karar vermiştir. 1 No. 12, Sanat. 72 Abs. 2 GG, üniversitelerdeki bilim ve sanat personelinin geçici sözleşme kanununu düzenleme yetkisine sahiptir. Bu yetki 74. maddenin 1. paragrafına dayanmaktadır. İş hukuku alanında rekabet eden mevzuata ilişkin 1 No. 12 GG. Bu aynı zamanda yükseköğretim kanunu kapsamındaki 75. maddenin 75. paragrafı kapsamındaki çerçeve yetki ile de sınırlı değildir. 1 Cümle 1 No. 1a Yükseköğretimin genel ilkelerine ilişkin GG. Bunlar temel olarak geçici sözleşme hukukuyla yeniden yapılandırılmamıştır. Bunun yerine, 5. HRGÄndG tarafından değiştirilen 57 ve devamı HRG Maddelerini eski durumuna getirerek, federal yasama organı önceki yapılar üzerine inşa etmiş ve azami süre düzenlemesi ile herhangi bir nesnel sebep olmaksızın belirli süreli sözleşmeler sistemini korumuştur. Bu tekdüze federal düzenlemenin sürdürülmesinin, federal bölgede ekonomik birliğin korunmasını sağlayacağını varsayma hakkına sahipti. Sanat. 72 Abs. 2GG gereklidir. Süre sınırını belirleyen normların etkinliği konusunda anayasal kaygılar bulunmamaktadır. HdaVÄndG tarafından §§ 57 ve ff. HRG’nin 23 Şubat 2002 ile 27 Temmuz 2004 tarihleri arasında imzalanan belirli süreli iş sözleşmelerini kapsayacak şekilde genişletilmesi, hukukun üstünlüğünden kaynaklanan meşru beklentilerin korunması gerekliliğini ihlal etmez. Kanun yalnızca bir düzenleme boşluğunu kapattı ve iş sözleşmesinin taraflarının belirli süreli iş sözleşmesi imzalarken üstlenmek zorunda oldukları hukuki durumu yeniden sağladı. §§ 57 f Abs. 2 HRG 6. HRGÄndG ile değiştirilen 1. Cümle, Madde 57 b Paragrafındaki belirli süreli sözleşmenin azami altı yıllık süresi için bile 28 Şubat 2005 tarihine kadar belirli süreli bir iş sözleşmesi akdetmeyi mümkün kılmıştır. 1 cümle 1 HRG nF. Akit tarafların, Federal Anayasa Mahkemesi’nin kararı sonucunda ortaya çıkan korunmaya değer hukuki durumun varlığına olan güveni, bu karar ile yasama organının acilen harekete geçmesi arasındaki dönemde ortaya çıkamamıştır. İçerdiği azami süre nedeniyle, sabit vadeli düzenleme sonuçta 28 Haziran 1999 tarihli 1999/70/EC sayılı Direktifin gerekliliklerini de karşılamaktadır.