Bölüm 60a BMTG II’ye göre, mevcut versiyondaki şirket dairelerine ilişkin işveren hükümleri, şirket dairelerinin (iş daireleri) tahsisi ve şirket dairesi ücretinin değerlendirilmesi için geçerlidir. Toplu sözleşme standardı anlamında hüküm, kamu işvereninin uyguladığı ve kendisini bağladığı her türlü soyut genel düzenlemedir. Dokuzuncu Senato’nun 18 Eylül 2007 tarihli kararına göre (9 AZR 822/06), bu aynı zamanda bir belediye tarafından uygulanan 30 Ocak 1937 tarihli Reich hizmet dairelerine (DWV) ilişkin düzenlemeleri de içermektedir. DWV’ye yaşam alanı için bir kira sözleşmesi yapılmaz. Şirket apartman ilişkisinden doğan hak ve yükümlülükler genel olarak kira hukuku hükümlerine değil, iş hukuku sözleşmelerine dayanmaktadır. DWV’nin, Alman Medeni Kanunu dilinde şirket kiralık dairesi yerine şirket dairesi olarak anılan bir şirket dairesine uygulanması, daha üst düzey kanunları ihlal etmez. Alman Medeni Kanunu’nun (BGB) 576b maddesinin vazgeçilmez hükmü, kira kanununun işle ilgili konut düzenlemeleri için de geçerli olduğunu öngörmektedir. Ancak Federal İş Mahkemesi’nin yerleşik içtihadına göre, bu geçerlilik kararı yalnızca hukuki ilişkinin sona ermesine ilişkin hükümlere atıfta bulunmaktadır. DWV No. 18 Paragraf 3’teki hükümler genel olarak şirket dairesinin sözleşmeye bağlı kullanımının kesintiye uğraması nedeniyle şirket konaklama ödeneğinde yapılacak bir indirimi kapsamamaktadır. DWV’yi değiştirmekten sorumlu makam tarafından herhangi bir düzenleme yapılmadığı sürece işveren bu kuralın istisnaları konusunda takdir yetkisine sahip bir karar vermek zorundadır. Bunu yaparken maddi kusurlardan kaynaklanan indirimlere ilişkin medeni kanun hükümlerini dikkate almalıdır (§ 536 Para. 1 BGB).rus