2004 yılında uygulamaya konulan KSchG Madde 1a hükmüne göre, işverenin sözleşmeyi operasyonel nedenlerden dolayı feshetmesi durumunda, çalışanın çalıştığı yıl başına yarım aylık maaşı tutarında kıdem tazminatı ödemesi hakkı vardır, çalışan fesih aleyhine dava açamaz. ve işveren, talebin feshedilmesinden yanadır.
İkinci Senato’nun 10 Mayıs 2007 tarihli (2 AZR 45/06) kararına göre, bu hüküm uyarınca kıdem tazminatına hak kazanılması ancak ihbar süresinin sona ermesiyle doğar. İş ilişkisi daha önceki bir zamanda başka bir nedenden dolayı sona ererse, talep artık doğmaz ve bu nedenle Bölüm 1922 Para. 1 uyarınca mirasçılara devredilen varlıkların bir parçası olamaz. 1 BGB. Bu, düzenlemenin lafzından, tarihçesinden ve amacından kaynaklanmaktadır. Birinci Senato, 19 Haziran 2006 (1 AZR 340/06) tarihli kararında, Bölüm 1a Paragrafı uyarınca kıdem tazminatı talebinde bulunulmasına karar vermiştir. 1 Cümle 2 KSchG, diğer şartların yerine getirilmesi halinde, işverenin fesih mektubunda beklenen tutarın işçiye bildirilmesi ve işverenin ayrıca bunu belirtmesi halinde bu tutarın yasal tutardan daha düşük olması bu durumu engellemez. kanunun öngördüğü miktarda kıdem tazminatı ödemek istiyor.
Bu durum, talebin, işverenin teklifine dayanan ve işçi tarafından zımnen dava süresinin dolmasına izin verilerek kabul edilen iki taraflı bir hukuki işlem sonucunda mı yoksa tek taraflı bir hukuki işlem sonucunda mı ortaya çıktığına bakılmaksızın geçerlidir. İşverenin ilgili bir niyet beyanına dayanarak, talepte bulunmak için son tarihin sona ermesinin tamamen olgusal bir durum olarak kabul edildiği kabul edilir. Alıcı açısından bakıldığında, rakamsal tutarın belirtilmesi yalnızca işverenin doğru olduğunu düşündüğü kıdem tazminatı tutarı hakkında bilgi sağlamaya hizmet ediyorsa, işverenin yasal beyanı yasal düzenlemeye uygundur. Rakamsal bir tutarın belirtilmesinin yalnızca bilgilendirme amaçlı mı yoksa hukuki nitelikte olup olmadığı yorum yoluyla belirlenmelidir. Birinci Senato kararında ayrıca, faaliyetlerdeki bir değişiklikten kaynaklanan ekonomik dezavantajları telafi etmeye yönelik kolektif yasal düzenlemelerin, Bölüm 1a KSchG uyarınca yardımların kredibilitesini sağlayabileceğini belirtti.
Bu, söz konusu toplu isimlerin amacını ihlal etmez. KSchG Madde 1a’ya göre kıdem tazminatı talepleri aynı zamanda iş kaybından kaynaklanan ekonomik dezavantajların telafisine de hizmet eder. KSchG Bölüm 1a’daki düzenleme öncelikle işten çıkarılma koruma davalarından kaçınmayı amaçlamaktadır. Ancak kanunun, işine son verilen çalışana kıdem tazminatı talebinde bulunabilmesi için sağladığı olanaklar, iş kaybının yarattığı ekonomik dezavantajların telafi edilmesi veya hafifletilmesi amacına hizmet etmektedir.