Dokuzuncu Senato’nun önündeki soru, bir taşımacılık şirketinde şoför olarak çalışan bir çalışanın, sözde sürücü kartının alınması sırasında yapılan masrafların geri ödenmesi konusunda işverenine karşı bir hak talebinde bulunup bulunmayacağına karar vermekti. Avrupa Parlamentosu ve Konseyi’nin (EC) 561/206 Sayılı Tüzüğü uyarınca, 1 Mayıs 2006 tarihinden itibaren yeni kayıtlı ve belirli toplam ağırlığa sahip kamyonlar için önceki analog kontrol cihazları yerine dijital takografların kullanılması zorunludur. Bu takografı çalıştırmak için her sürücünün, sürücünün kişisel verilerini içeren bir çip içeren ve belirli bir aracın kullanımına bağlı olmayan, sürücü kartı adı verilen bir karta ihtiyacı vardır. Dokuzuncu Senato, 16 Ekim 2007 (9 AZR 170/07) tarihli kararında, çalışanın, kartın satın alınması sırasında yaptığı harcamalar için işvereninden masrafların geri ödenmesini talep etme hakkına sahip olmadığına karar vermiştir. Özellikle, bu iddia Alman Medeni Kanunu’nun (BGB) 670. Maddesinden benzer şekilde kaynaklanmamaktadır. Sürücü kartının alınmasında çalışanın kendi menfaati vardır. Kendisi için düzenlenir ve izin verilen toplam ağırlığı 3,5 ton veya daha fazla olan kamyonları sürmesine olanak tanır. Kartın kullanımı mevcut iş ilişkisiyle sınırlı değildir. Herhangi bir işveren tarafından veya serbest meslek için kullanılabilir.