Yarı zamanlı
Bölüm 4 Paragraf 1 TzBfG’ye göre, nesnel nedenler farklı muameleyi haklı çıkarmadıkça, yarı zamanlı bir çalışana yarı zamanlı çalışma nedeniyle benzer bir tam zamanlı çalışandan daha kötü muamele edilemez. Ayrımcılık yasağı, yarı zamanlı çalışanlara farklı muamele edilmesi ve örneğin bir grup yarı zamanlı çalışanın tam zamanlı çalışan gibi muamele görmesi, diğer yarı zamanlı çalışan grubunun ise toplu sözleşme düzenlemelerinin dışında tutulması durumunda toplu sözleşme düzenlemeleri için de geçerlidir. bireysel faydalar.
Bu içtihadı sürdüren Altıncı Senato, 25 Nisan 2007 (6 AZR 746/06) tarihli kararında, 29 Ekim 2001 tarihli federal toplu sözleşmeyi değiştiren 77. toplu sözleşmenin 4. Maddesinin 1. Paragrafı gibi bir toplu sözleşme yapılmasına karar vermiştir. (77. Değişiklik TV), belirli bir referans tarihinden önce tamamlanan marjinal çalışma sürelerinin, bu anlamda çalışma süresi olarak kabul edilmeyeceğini öngörmektedir. Toplu sözleşme hükümleri geçerlidir, TzBfG’nin 4. Maddesinin 1. Paragrafındaki ayrımcılık yasağını ihlal eder ve bu nedenle etkisizdir. Toplu sözleşme tarihinden itibaren yalnızca marjinal istihdam sürelerinin dikkate alınmasının nesnel bir nedeni yoktur. Faydalanacak insan grubunu sınırlamak amacıyla, ilgili zorluklara bakılmaksızın, “zamanında tiplendirme” şeklinde son tarih düzenlemelerine genel olarak izin verilmektedir. Ancak zaman seçiminin düzenlenmesi gereken gerçeklere dayanması ve etkilenenlerin çıkarlarının yeterince dikkate alınması gerekmektedir. TzBfG’nin 4. maddesinin 1. fıkrasının ihlali, Alman Medeni Kanunu’nun (BGB) 134. maddesi uyarınca toplu sözleşme hükmünün geçersiz olmasına yol açar. Bu nedenle marjinal istihdam dönemleri şu anlamda istihdam dönemleri olarak kabul edilir: toplu sözleşmenin.