İş kanunu

İş hukuku, işverenler ve çalışanlar arasındaki hukuki ilişkileri ele alan bireysel iş hukuku ve bir yanda sendikalar ve iş konseyleri ile diğer yanda işveren dernekleri ve işverenler arasındaki hukuki ilişkileri ele alan toplu iş hukuku olarak ikiye ayrılmıştır. .

İş hukukunun başlangıç ​​noktası, işveren ile işçi arasında yapılan anlaşma yoluyla akdedilen iş sözleşmesidir. Bu sözleşme genellikle yazılı olarak yapılır ancak iş kanununa göre bu zorunlu değildir. İş hukukunun merkezi figürü, her şeyden önce, işverene kişisel bağımlılığı nedeniyle özel korumadan yararlanan çalışandır.

İş hukuku, başta Medeni Kanun, KSchG, BUrlG, TzBfG, ArbSchG, BetrVG, TVG’nin 611 ve devamı olmak üzere çok sayıda yasa ve yasanın bazı bölümlerinde düzenlenmiştir. Ayrıca iş hukukunda işçi ve işverenlerin pek çok hak ve yükümlülükleri, işveren ile iş konseyi arasındaki şirket sözleşmelerinden ve işveren/işveren birlikleri ile sendikalar arasındaki toplu sözleşmelerden kaynaklanmaktadır.

Ancak iş hukuku kesin olarak düzenlenmediğinden ve iş hukukunun pek çok alanında yazılı düzenleme bulunmadığından, iş hukukunda ilgili ilkelerin birçoğu mahkeme kararlarından kaynaklanmaktadır.