mevzuat

Federal Almanya Cumhuriyeti’nde yasama parlamentoların görevidir; Alman Federal Meclisi bu nedenle en önemli yasama organıdır. Federal Konseyin katılımıyla, federal hükümetin yetki alanına giren tüm yasalara karar verir. Federal Meclis ve parlamento gruplarının üyeleri, tıpkı Federal Hükümet ve Federal Hükümet gibi, yeni veya revize edilmiş yasaları taslak olarak Federal Meclis’e sunabilir. Yasa taslağına ilişkin tartışma, istişare ve oylama burada kesin olarak tanımlanmış bir sürece göre gerçekleşir. Federal sistemdeki eyaletler, devlet iktidarında önemli bir paya sahip olduğundan Federal Konsey de yasama sürecine dahil olmaktadır. Tüm yasaların oylanmasını sağlıyor ve yasanın türüne bağlı olarak bir yasa tasarısının başarısız olmasına bile neden olabiliyor.

Temel Kanunun 70. maddesine göre, Anayasa ile münferit durumlarda federal hükümete yasama yetkisi verilmediği sürece, yasama hakkı genel olarak eyaletlere aittir. Aslında yasama yetkilerinin çoğunluğu federal hükümete aittir. Mevzuat sorumluluklarının dağıtımı konu alanlarına göre yapılmaktadır. Çoğu konu alanı Madde 72 ve GG’de listelenmiştir; Ancak sorumluluk atamalarına Temel Kanun’un birçok başka hükmünde de rastlamak mümkündür. 28 Ağustos 2006 tarihli Temel Kanunda değişiklik yapan kanun (BGBl. I s. 2034) 1 Eylül 2006’da (“federalizm reformu”) yürürlüğe girene kadar, Temel Kanun, Temel Kanun’un 70 ila 75. maddelerinde farklılaştırılmıştır. münhasır, rakip ve Federal çerçeve mevzuatı. Federalizm reformu ile federal çerçeve mevzuatı kaldırılarak konusu yeniden belirlendi. Temel Kanun artık Temel Kanunun 70 ila 73. Maddelerinde münhasır ve rakip federal mevzuat arasında ayrım yapmaktadır.

Federal hükümet bir yasayı değiştirmek veya yürürlüğe koymak isterse, Şansölye ilk olarak yasa taslağını Federal Meclis’e sunmalıdır. Federal Konsey’in daha sonra hükümetin yazılı olarak yanıt verebileceği bir bildiri yayınlamak için genellikle altı haftası vardır. Şansölye daha sonra taslağı ve açıklamayı Federal Meclis’e iletir. Bütçe kanunu bu sürecin bir istisnasıdır: kanun tasarıları Federal Meclis ve Federal Meclis’e aynı anda gönderilir. Benzer bir prosedür Federal Konseyin yasama girişimleri için de geçerlidir. Federal Konsey üyelerinin çoğunluğu yasa taslağını kararlaştırdıktan sonra taslak ilk olarak federal hükümete gönderilir. Altı hafta içinde kendisine bir beyanda bulunur ve ardından bunu Federal Meclis’e iletir.

Kanun tasarıları milletvekilleri tarafından da başlatılabilir: ya en az bir parlamento grubu tarafından ya da şu anda 31 milletvekiline karşılık gelen Federal Meclis üyelerinin en az yüzde beşi tarafından. Bu tür taslakların öncelikle Federal Konseye sunulmasına gerek yoktur. Bu nedenle hükümet parlamento grupları aracılığıyla özellikle acil yasa tasarıları sunuyor.

Bir yasa tasarısının Federal Meclis’te görüşülebilmesi için öncelikle Federal Meclis Başkanına gönderilmesi ve idare tarafından kaydedilip basılması gerekiyor. Daha sonra Federal Meclis’in basılı materyali olarak Federal Meclis’in tüm üyelerine, Federal Konsey’e ve federal bakanlıklara dağıtılır. Tasarı genel kurul gündemine girer girmez yolculuğunun ilk bölümünü tamamlamış oldu: Artık Federal Meclis’te kamuoyuna ve resmi olarak ortaya çıkmak üzere.

Kural olarak, yasa tasarıları Federal Meclis’in genel kurul toplantısında üç kez tartışılıyor; buna okumalar da deniyor. İhtiyarlar Kurulu’nun kabul etmesi veya milletvekillerinin en az yüzde beşinin talep etmesi halinde ilk okumada tartışma yapılacak. Bu genellikle yasa tekliflerinin özellikle tartışmalı olduğu veya kamuoyunun ilgisini çektiği durumlarda meydana gelir. İlk okumanın temel amacı, Kanun Tasarısını teknik açıdan ele almak ve ikinci okumaya hazırlamak üzere İhtiyarlar Kurulunun önerileri doğrultusunda bir veya daha fazla komitenin atanmasıdır. Birden fazla komitenin görevlendirilmesi durumunda bir komite görev alacaktır. Bu nedenle prosedürün ilerlemesinden kendisi sorumludur. Diğer komitelerin danışmanlık görevi vardır.

Mevzuata ilişkin ayrıntılı çalışma, tüm parlamento gruplarının temsilcilerinden oluşan daimi komitelerde yürütülür. Komite üyeleri konuya aşinadır ve toplantılarda istişarelerde bulunur. Ayrıca paydaşları ve uzmanları kamuya açık oturumlara davet edebilirsiniz. Komisyon çalışmalarına paralel olarak parlamento grupları, kendi konumlarını geliştirip tanımladıkları çalışma grupları ve çalışma grupları oluştururlar. Komitelerdeki gruplar arasında köprüler kurulması alışılmadık bir durum değil. Hükümet ve muhalefet grupları arasındaki etkileşim nedeniyle çoğu yasa tasarısı az ya da çok revize ediliyor. Müzakerelerin sonuçlanmasının ardından, lider komite genel kurul oturumuna müzakerelerin seyri ve sonuçları hakkında bir rapor sunar. Kararlara ilişkin tavsiyeleri, genel kurul oturumunda yapılacak bir sonraki ikinci okumanın temelini oluşturmaktadır.

İkinci okumadan önce tüm milletvekilleri, yayınlanan karar önerisini basılı olarak aldı. Bu şekilde tartışmaya iyi hazırlanmış olursunuz. Ayrıca parlamento grupları daha önce iç toplantılarda kendi tutumlarına ilişkin oylama yapmıştı. Çünkü halka açık ikinci toplantıda birliğin ortaya konulması önemlidir. Genel görüşme sonrasında tasarının tüm hükümlerine tek tek ulaşılabilmektedir. Kural olarak tasarının tamamı doğrudan oylanıyor. Herhangi bir Parlamento üyesi, daha sonra doğrudan genel kurul toplantısında ele alınan değişiklik teklifinde bulunabilir. Genel kurulda değişiklik yapılmasına karar verilmesi halinde, öncelikle tasarının yeni versiyonunun basılması ve dağıtılması gerekiyor. Ancak hazır bulunan üyelerin üçte ikisinin muvafakati ile bu prosedür kısaltılabilir. Üçüncü okuma daha sonra hemen başlayabilir.

Üçüncü okumada ise ancak bir siyasi grubun veya milletvekillerinin en az yüzde beşinin talep etmesi halinde yeni bir tartışma yapılabilecek. Artık tek tek milletvekillerinin değişiklik yapmasına izin verilmiyor, yalnızca parlamento gruplarının veya Federal Meclis üyelerinin yüzde beşinin ve yalnızca ikinci okumada yapılan değişikliklere izin veriliyor. Son oylama üçüncü okumanın sonunda yapılır. Federal Meclis Başkanı’nın onay, aleyhte oylar ve çekimser oylarla ilgili sorusu üzerine milletvekilleri koltuklarından kalktı. Tasarı Federal Meclis’te gerekli çoğunluğu alırsa kanun olarak Federal Meclis’e gönderilecek.

Federal Konsey aracılığıyla eyaletler her yasaya katılır. Katılım haklarınız kesin olarak tanımlanmıştır. Federal Meclis, Federal Meclis tarafından kabul edilen yasada herhangi bir değişiklik yapamaz. Ancak kanuna uymaması halinde arabuluculuk komisyonuna itirazda bulunabilir. Arabuluculuk Komitesi’nde Federal Meclis ve Federal Konsey’in eşit sayıda üyesi yer alır. Yasaların onaylanması için Federal Konseyin onayı zorunludur. Bunlar örneğin devletlerin maliyesini ve idari sorumluluğunu etkileyen yasalardır. Özellikle Temel Kanun’un 79. maddesinin 2. fıkrası anlamında anayasada değişiklik yapan kanunların onaylanması gerekmektedir. İtiraz yasalarında Federal Meclis, arabuluculuk komitesinde herhangi bir anlaşmaya varılmasa bile yasanın yürürlüğe girmesine izin verebilir. Ancak Federal Meclis’te yeni bir oylama için salt çoğunluk gerekiyor.

Tasarının Federal Meclis ve Federal Meclis’ten geçmesinin ardından kanun olarak yürürlüğe girmesi için daha ileri aşamalardan geçmesi gerekiyor. Kabul edilen yasa ilk olarak basılarak Federal Şansölye’ye ve karşı imzadan sorumlu bakana gönderilir. Federal Başkan daha sonra hazırlanacak yasayı alır. Anayasaya uygun olup olmadığını, içeriğinin açıkça Anayasa’ya aykırı olup olmadığını kontrol ediyor. Daha sonra bunu imzalar ve Federal Kanun Gazetesinde yayınlar. Kanun böylece ilan edilmiş olur. Kanunda belirli bir yürürlüğe giriş tarihi belirtilmemişse, Federal Kanun Gazetesi’nin yayımını takip eden 14’üncü günden itibaren otomatik olarak uygulanır.